De speelkaarten door de eeuwen heen, History of playingcards

De speelkaarten door de eeuwen heen

De speelkaarten zoals wij die kennen, duiken voor het eerst op in de Middeleeuwen.

Het is niet precies bekend hoe oud ze zijn maar het is wel merkwaardig dat dit systeem overal ter wereld terzelfder tijd aangetroffen wordt.

Men is de speelkaarten zelf voor het eerst gaan onderzoeken op een ogenblik dat heel veel oorspronkelijke documenten al verloren waren gegaan.

Dat is de reden dat er zo verschillende conclusies worden getrokken met betrekking tot de oorsprong van de kaarten.

De speelkaarten stammen af van de Tarotkaarten.

Volgens de occulte traditie zijn de Tarotkaarten gebaseerd op de hiërogliefen van de Egyptenaren.

Die gebruikten symbolische afbeeldingen voor de inwijding en de opleiding van adepten.

Volgens Etteilla (anagram van Alliette), een Franse occultist en kaartlegger die leefde in de 19de eeuw, was het Boek van Thoth, geschreven door Hermes Trismegistos, de grondslag van de Tarotkaarten.

Ook Court de Gébelin, een beroemde Franse historicus en filosoof uit de 18de eeuw vermoedde dat de Tarotkaarten uit Egypte stammen of meegebracht zijn door de Zigeuners uit lndia.

Volgens hem en Vaillant, een occultist die jaren lang bij de Zigeuners leefde, zou het woord Tarot zijn oorsprong vinden in het Hongaarse Tar dat weer zou afstammen van het Hindustaanse woord Taru.

Nog altijd volgens Vaillant, zouden de Zigeuners een verbasterde Indiase taal spreken.

Zij zouden nomadenstammen zijn die lndia ontvluchtten toen de Moslims lndia binnenvielen.

Op hun vlucht zouden ze de kennis van de tarot meegenomen hebben.

Ook China bezit een eeuwenoud voorspellers systeem dat qua uiterlijk doet denken aan diminostenen.

Het spel bestond uit 32 ivoren klokjes. De naam van dit ivoren spel was Phai.

Later werd het uit been en papier gemaakt.

Opmerkelijk hierbij is dat de Chinezen de oudste speelkaarten ter wereld bezitten maar dat de Europese speelkaarten een eigen oorsprong hebben die niets te maken heeft met die van China.

Speelkaarten zouden ook een Arabische oorsprong kunnen hebben.

Volgens Cavelluzzo zou in 1379 een kaartspel ingevoerd zijn in Viterbe (ltalië) dat afkomstig is van de Saracenen.

Het kaartspel werd Naib ( = vice-koning) genoemd.

Het Spaanse woord Naipe ( = kaart) zou van het

Arabische woord Naib komen.

De eerste, oud-Europese speelkaarten zijn van de Tarotafbeeldingen, geschilderd door Italiaanse meesters voor het koninklijk hof.

Van het begin van de 14de eeuw komen de speelkaarten, verdeeld in vier kleuren: stokken of staven, zwaarden of schoppen, bokalen of harten, pentagrammen of ruiten voor in Duitsland, de Scandinavische landen, Engeland en Frankrijk.

In het laatst genoemde land werd in 1377 in de statuten van de St. Victorabdij in Marseille, het spelen met kaarten verboden.

Hieruit kunnen we afleiden dat het spelen met kaarten toen reeds algemeen in gebruik was.

In de 19de eeuw werden speelkaarten ontworpen die gebaseerd waren op de oude, esoterische tradities van tarot, astrologie, kabbalah en numerologie.